
Maciej Wierzbiński (1862-1933)
pisarz i dziennikarz, autor powieści <i>Stach Wichura</i>
Pochodzący z Poznania dziennikarz, który pisał również powieści, nowele i dramaty. Redagował tygodnik "Praca" w Poznaniu i "Dziennik Kujawski" w Inowrocławiu. Za pisanie artykułów o tematyce antyniemieckiej został skazany na 2 lata więzienia, na skutek czego przeniósł się do Warszawy.
Negatywne doświadczenia z władzami niemieckimi wpłynęły też na jego twórczość, w której często pojawiały się akcenty skierowane przeciwko zaborcy. Wierzbiński był autorem
powieści historycznych:
Kniaź i Księżna, 1908,
Wiosna Ludów, 1919,
Stach Wichura, 1920,
sztuk historycznych:
Szpieg pruski, 1914,
Kajzer Wilhelm II, 1931,
ale też utworów o tematyce współczesnej
powieści:
Oaza miłości, 1911,
Dolar i spółka, 1925,
Wielka gra, 1927,
i komedia
Hrabina Olesia, 1929.
Sprawę stosunków polsko-niemieckich w Poznańskiem poruszał też w tomie nowel W przeklętym domu z 1908.
Wierzbiński angażował się również politycznie, pisząc broszury dotyczące polskości Śląska, Wielkopolski i Warmii. Po II wojnie światowej jego książki nie były wznawiane i pisarz został w dużej mierze zapomniany.
Źródła biogramu: Ewa Rohodzińska, Literatura polska XX wieku Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 2009
Miejscowość: Książ || Fot.: Narodowe Archiwum Cyfrowe
Sygnatura: OS-00102