Ludzie

Antoni Buliński (1883-1976)

powstaniec wielkopolski, właściciel hotelu

Urodził się 13 czerwca 1883 roku w Książu jako syn hotelarza i kupca Antoniego Bulińskiego i Katarzyny z d. Zimińska. Szkołę powszechną ukończył w Książu. W 1912 roku przejął przedsiębiorstwo po swoim ojcu. Hotel znajdował się naprzeciwko kościoła św. Mikołaja przy obecnej ulicy Jana Pawła II, w budynku marketu ADA. Ożenił się 21 maja 1912 z Leokadią Piasecką z Wyrzeki. Uczestniczył w I wojnie światowej od 1914 do 1918 jako żołnierz niemiecki w stopniu sierżanta. W walkach pod Verdun został ranny w nogę. Otrzymał Krzyż Żelazny - wysokie odznaczenie bojowe armii niemieckiej.

Powstanie wielkopolskie
Wstąpił do Straży Ludowej w Książu i pełnił służbę z bronią w ręku. Wraz z oddziałem SL wyruszył w nocy 30 grudnia 1918 roku do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Ze względu na wiek nie brał udziału w walkach powstańczych na froncie.

Prowadził swoje przedsiębiorstwo (hotel i sklep) z sukcesem do wybuchu II wojny światowej, a początkowo nawet podczas okupacji hitlerowskiej. Od 1919 roku był członkiem Bractwa Strzeleckiego w Książu i użyczał sali swojego hotelu na zebrania brackie. Jego ojciec był cechmistrzem Bractwa do grudnia 1926 roku, on sam już od 1921 roku był członkiem zarządu i aktywnie się udzielał we wszystkich inicjatywach brackich. Był też członkiem wspierającym Ochotniczej Straży Pożarnej. Słynna w Książu sala pana Bulińskiego na piętrze sklepu była miejscem wielu bali i spotkań organizacyjnych w dwudziestoleciu międzywojennym [...] (więcej)

Źródła biogramu: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej, Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek

Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne WIR

Sygnatura: OS-00144