Ludzie

mjr Roman Garbarczyk (1895-1964)

powstaniec wielkopolski, uhonorowany krzyżem Virtuti Militari

Major Roman Garbarczyk urodził się 16 stycznia 1895 roku w Książu jako syn krawca Antoniego Garbarczyka i Stanisławy z d. Kozłowska. Ukończył szkołę powszechną w Książu i przez siedem lat uczył się w Gimnazjum w Śremie. Tu działał w tajnej uczniowskiej organizacji patriotycznej Towarzystwo Tomasza Zana. W marcu 1915 roku otrzymał powołanie do armii niemieckiej i walczył na frontach I wojny światowej do jej końca. Służył w artylerii jako działonowy, tj. dowódca obsługi działa. W grudniu 1918 roku wrócił do Książa.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Przystąpił do konspiracji organizującej zbrojne powstanie. Brał udział w wymarszu na rozbrajanie śremskiego garnizonu w nocy 30 grudnia 1918 roku jako dowódca drużyny. 6 stycznia 1919 roku wstąpił do śremskiego batalionu powstańczego i już 13 stycznia wyruszył z nią na front pod Leszno. Tam otrzymał przydział do 2 kompanii. Był dowódcą odcinka Pawłowice. Walczył w Grupie Leszno do końca powstania i został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP). W marcu 1919 roku wysłano go do szkoły podoficerskiej w Poznaniu. Przebywał tam do sierpnia 1919 roku, najpierw jako uczeń, potem jako dowódca plutonu. We wrześniu 1919 roku jako dowódca 8 kompanii wrócił do 60 PP, który wtedy stacjonował pod Zbąszyniem i przebył z nim szlak bojowy, przez wyzwalanie Bydgoszczy na front wschodni, na wojnę polsko-bolszewicką. W czerwcu 1920 roku został ranny i przebywał w szpitalu w Wilnie. Po powrocie na front białoruski, we wrześniu 1920 roku otrzymał [...] (więcej)

Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne, WIR