Ludzie

Stefan Dorszyk (1903-2006)

mistrz obuwniczy

Urodził się 21 sierpnia 1903 roku w Mchach jako syn robotnika Stanisława Dorszyka (występuje też zapis nazwiska Dorczyk) i Katarzyny z d. Pietrzak. Ukończył szkołę powszechną w Mchach, a jego kolegą z czasów szkolnych był abp Antoni Baraniak. Swoje dalsze życie związał z zawodem szewca. W latach 1925-1926 praktykował jako czeladnik w zakładzie obuwniczym Walentego Kulasika w Książu. Później zdał egzamin i uzyskał tytuł mistrza obuwniczego. 28 września 1927 roku ożenił się w Mchach z Rozalią Wojtczak, córką Antoniego i Franciszki z d. Frąckowiak. Z małżeństwa tego na świat przyszło dwóch synów: Jerzy (1928-1942) i Teofil (1930-2023).
Początkowo pracował jako obuwnik w Mchach, a w pierwszej połowie lat 30. XX wieku przeprowadził się wraz z rodziną do Książa i zamieszkał przy ul. Powstańców. Przez długie lata prowadził swój zakład obuwniczy przy rynku. W czasie okupacji hitlerowskiej udało mu się uniknąć wysiedlenia oraz zawieszenia pracy zakładu, jednak był to trudny czas dla rodziny, ponieważ 20 września 1942 roku zmarł syn Jerzy. W grudniu 1951 roku przeprowadził się i przeniósł zakład do domu przy ul. Stacha Wichury, gdzie mieszkał do końca życia.
Był długoletnim członkiem OSP Książ Wielkopolski. Zmarł 21 lutego 2006 roku, Rozalia zmarła 24 grudnia 1991 roku. Oboje zostali pochowani na cmentarzu parafialnym w Książu Wielkopolskim.

Źródła biogramu: Tomasz Jankowski

Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne WIR

Sygnatura: OS-00265