Ludzie

Józef Jackowiak (1899-1994)

pracownik magistratu, powstaniec wielkopolski, gospodarz strażnicy OSP Książ

Urodził się 11 grudnia 1899 roku w Książu jako syn Michała i Jadwigi z d. Pieprzyk. Nie zdążył poznać ojca, który wyjechał zarobkowo do kopalni w Niemczech i tam zaginął. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej w Książu i podjął pracę jako uczeń w wędrownej brygadzie murarskiej. Szybko zrezygnował z tego zajęcia i wyjechał na Zachód do kopalni, śladem starszego brata. Tam, w 1917 roku otrzymał powołanie do niemieckiej armii i trafił na front I wojny światowej. Po wybuchu rewolucji niemieckiej, późną jesienią 1918 roku wrócił do Książa, w mundurze, ale bez broni.

Powstanie wielkopolskie
27 listopada 1918 roku wstąpił do oddziału Straży Ludowej w Książu i pełnił służbę patrolową z bronią w ręku. W nocy 30 grudnia 1918 roku brał udział w wymarszu ksiąskiego oddziału SL na rozbrajanie koszar w Śremie. 6 stycznia 1919 roku wstąpił do śremskiego batalionu powstańczego i już tydzień później został wysłany z kompanią na front pod Leszno. Tam otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Brał udział we wszystkich atakach, kontratakach, a także w zdobywaniu broni i rozbrajaniu kolonistów. Walczył pod m.in. Robczyskiem, gdzie na jego rękach zmarł śmiertelnie ranny Ignacy Tomczak, i Pawłowicami. Brał udział w odpieraniu ataku na Kąkolewo. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp. W lipcu 1919 roku został przeniesiony wraz z pułkiem w rejon Kościana i pod koniec sierpnia wysłany pod Zbąszyń, gdzie brał udział [...] (więcej)

Źródła biogramu: Ustalenia WIR, Bohdan Kaczmarek

Miejscowość: Książ || Fot.: archiwa rodzinne

Sygnatura: OS-00091