Ludzie

ks. Walenty Wojciechowski (1819-1875)

komendarz parafii św. Mikołaja w Książu 1848 r., kanonik gnieźnieński

Urodził się 14 lutego 1819 r. w Kłecku koło Gniezna jako syn Stanisława i Marianny Tryburskiej. Pochodził z wielodzietnej rodziny i rodzice długo wahali się z wysłaniem syna do szkoły średniej po ukończeniu miejscowej szkoły elementarnej. Dopiero od 1835 r. uczęszczał do gimnazjum w Trzemesznie, wyróżniając się uzdolnieniami i pilnością, co skutkowało szybszym zaliczaniem klas. 3 października 1841 r. złożył egzamin dojrzałości. 29 grudnia 1841r. wstąpił do seminarium duchownego w Poznaniu, gdzie 10 lipca 1842 r. odebrał święcenia mniejsze. 30 października 1844 r. złożył egzamin z nauk teologicznych i przeniósł się do seminarium praktycznego w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie uzyskał 1 czerwca 1845 r. i 19 czerwca tegoż roku jako wikariusz trafił do Śremu. 9 kwietnia 1846 r. został wikarym przy katedrze poznańskiej, jednakże, na prośbę Radziwiłłów z Antonina, został osobistym kapelanem rodziny. 17 października 1848 r. został wikariuszem parafii w Odolanowie, skąd władze kościelne odesłały go na misję specjalną.

Pod koniec 1847 r. ks. Walenty Wojciechowski został kapelanem polskich spiskowców 1846 r. osadzonych w berlińskim więzieniu Moabit, wśród nich wielu oczekujących na wykonanie wyroku śmierci. Pierwszą mszę z kazaniem sprawił w Moabicie 13 lutego 1848 r. Rewolucyjne wypadki Wiosny Ludów w Berlinie spowodowały uwolnienie przez lud Berlina polskich więźniów politycznych 20 marca 1848 r. Wraz z oswobodzonymi ks. Wojciechowski wrócił do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. [...] (więcej)

Źródła biogramu: H. K. dziekan w M., Ks. Kan. Wojciechowski, "Kurier Poznański", 1875, 8, 10, 13 lipca. Ustalenia WIR, Bohdan Kaczmarek

Miejscowość: Książ || Fot.: Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej

Sygnatura: OS-00965