Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Indeks osób

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | W | Z

Maksymilian Budzyń
ur. 1892 - zm. 1967
powstaniec wielkopolski

Biogram
Urodził się 29 września 1892 roku w Książu jako syn Ignacego Budzynia i Anny z d. Matysiak. Rodzina przeniosła się w okolice Mieszkowa i tam ukończył siedem klas szkoły powszechnej. Po zakończeniu nauki pracował przy rodzicach. W roku 1912 został powołany do wojska niemieckiego w którym przebywał do października 1918 roku.

Powstanie wielkopolskie
Na ochotnika wstąpił 15 grudnia 1918 roku do polskiego oddziału utworzonego w koszarach w Jarocinie po wybuchu rewolucji i powołaniu Rady Żołnierskiej. Pełnił służbę wartowniczą na stacji kolejowej do 30 grudnia 1918 roku. Służba ta polegała na kontrolowaniu pociągów i skutecznym rozbrajaniu transportów wojskowych. W styczniu 1919 roku, wraz z tzw. latającymi kompaniami jarocińskimi, brał udział w bitwach o Krotoszyn, Zduny, Kobylin, Pakosław, Rawicz i Rydzynę pod zmiennym dowództwem ppor. Stanisława Krystkofiaka, por. Jana Szymańskiego i Bronisława Kirchnera (dowódcy batalionu jarocińskiego). Od 27 stycznia do 18 lutego 1919 roku walczył w Grupie Leszno pod dowództwem Stanisława Krystkofiaka.

Po zakończeniu powstania wrócił do Mieszkowa i zatrudnił się na kolei. W II Rzeczpospolitej należał do mieszkowskiego Bractwa Kurkowego. Zmarł 11 marca 1967 roku w Mieszkowie i tam został pochowany.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 02.29-0.40 z dnia 1960-02-29

Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej
Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek

Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski]

Sygnatura: OS-00200
Fot.: Zasoby własne
Autor: WIR

Powiązane zdjęcia i ryciny:

Powiązane dokumenty:

Powiązane wycinki prasowe:

Powiązane artykuły: