Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Indeks osób | [ powrót ] |
Stanisław Matuszak ur. 1895 - zm. 1981 powstaniec wielkopolski Biogram Urodził się 10 listopada 1895 roku w Brodnicy k. Śremu jako syn Szymona i Marii Roszyk. We wczesnym dzieciństwie rodzice przekazali go do pracy u gospodarza w Chwałkowie, gdzie w latach 1906-1910 ukończył cztery klasy szkoły powszechnej. W 1913 roku został powołany do armii niemieckiej i po wybuchu I wojny światowej walczył na jej frontach. Z wojny wrócił do Chwałkowa. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 6 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do śremskiego batalionu powstańczego i już 13 stycznia wyruszył z tą formacją na front pod Leszno. Na miejscu otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego .Gdy w lutym 1919 roku gen. Dowbor Muśnicki ogłosił ochotniczy zaciąg, zgłosił się do oddziału, który wyruszył na pomoc obleganemu przez Ukraińców miastu Lwów. Walczył zwycięsko w elitarnej jednostce wielkopolskiej, którą Ukraińcy nazywali -rogate diabły-. Potem dołączył do macierzystego 6 PSWlkp (później 60 PP) i przeszedł z nim szlak bojowy. Między innymi stacjonował pod Zbąszyniem, gdzie brał udział w potyczkach przygranicznych z Niemcami. Pozostał w wojsku do 1921 roku. Po zwolnieniu z służby wojskowej w 1921 roku ożenił się w Chwałkowie z Michaliną Ratajczak i podjął pracę w dobrach Mielżyńskich jako robotnik rolny. Później wyjechał do pracy do Niemiec, potem do St. Etienne we Francji, gdzie pracował jako górnik w kopalni w Montceau-les-Mines (na płn. od Lionu). Pod koniec lat 30. dołączyła do niego żona z córką i tam pozostali do 1947 roku. Jako repatrianci wrócili transportem do Wałbrzycha, gdzie podjął pracę jako górnik w Kopalni Julia (później Thorez). Po wojnie należał do Francuskiej Partii Komunistycznej, a po powrocie do Polski do Polskiej Partii Robotniczej do czasu utworzenia PZPR w 1948 roku, której od początku istnienia był członkiem. W 1949 roku był członkiem Rady Narodowej w Wałbrzychu, a od 1952 sekretarzem PZPR oraz radnym i członkiem Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej. W 1955 roku powrócił do Chwałkowa. Zmarł w Kowarach 21 kwietnia 1981 roku. Odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi (II RP) Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.18-0.758 z dnia 1968-12-18 Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Chwałkowo Kościelne | Sygnatura: OS-00011 |